-Ο Ύπατος Συμπαντικός Νόμος είναι ότι το σύμπαν είναι ζωντανός – νοήμων αλληλοεπιδρών – και αλληλοεξαρτώμενος εσωτερικώς, οργανισμός, του οποίου τα μέλη (εμείς και οι λοιπές νοήμονες οντότητες όλων των διαστάσεων), οφείλουν να δρουν με μόνο κριτήριο την επιβίωση αυτού του οργανισμού, και όχι με κριτήριο την ατομική τους επιβίωση. Αυτό σημαίνει ότι οι συμπαντικές κοινωνίες είναι φύσει “κοινωνίες ηρώων”, όπου ο καθένας είναι έτοιμος να πεθάνει αν χρειαστεί για το καλό του κοινωνικού συνόλου ή για την οικολογία του κόσμου του, χωρίς να έχει προσωπικό κίνητρο επιβίωσης.Για να γίνει αυτό κατανοητό πρέπει να χρησιμοποιηθεί ένα
βιολογικό γνωστό ανάλογο παράδειγμα: Τα λευκά αιμοσφαίρια (ήρωες – πολεμιστές), αλλά και τα λοιπά (υγειή – μη καρκινικά) κύτταρα του σώματος ζούν και πεθαίνουν όχι για τον εαυτό τους, αλλά για το σύνολο του σώματος. Όταν αλλάζουν κίνητρο δράσης και αρχίζουν να ζουν για τον εαυτό τους, αγνοώντας το σώμα, τότε γίνονται καρκινικά κύτταρα τα οποία διογκώνονται σχηματίζοντας “δικό τους ζωτικό χώρο”, με σύνορα που διαχωρίζουν τη λειτουργία τους από τη λειτουργία του σώματος. Το σύνολο τέτοιων
βιολογικό γνωστό ανάλογο παράδειγμα: Τα λευκά αιμοσφαίρια (ήρωες – πολεμιστές), αλλά και τα λοιπά (υγειή – μη καρκινικά) κύτταρα του σώματος ζούν και πεθαίνουν όχι για τον εαυτό τους, αλλά για το σύνολο του σώματος. Όταν αλλάζουν κίνητρο δράσης και αρχίζουν να ζουν για τον εαυτό τους, αγνοώντας το σώμα, τότε γίνονται καρκινικά κύτταρα τα οποία διογκώνονται σχηματίζοντας “δικό τους ζωτικό χώρο”, με σύνορα που διαχωρίζουν τη λειτουργία τους από τη λειτουργία του σώματος. Το σύνολο τέτοιων
κυττάρων αποτελεί έναν καρκινικό όγκο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου