Αξίζει να σημειωθεί ότι η σκέψη είναι προιόν της ύλης. Η φυσική ή η φυσιολογία δεν μπόρεσαν να προσδιορίσουν την ποιότητα αυτού του προιόντος. Κι αν κρίνουμε από τη…σκέψη των πολιτικών μας, τότε αβασάνιστα κάποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι πρόκειται για ένα “σάπιο” προιόν που μόνο δηλητηρίαση της ψυχής προκαλεί…
του Στέλιου Συρμόγλου
Είναι ένα προϊόν, ωστόσο, χωρίς διαστάσεις και βάρος. Η παρουσία της όμως είναι αισθητή. Υπάρχει επομένως στον κόσμο ένα φαινόμενο που είναι απροσδιόριστο. Είναι, προφανώς, άυλο. Ολα τα φαινόμενα, και τα πιο λεπτότερα στη φύση, όπως είναι τα ηλεκτρομαγνητικά, έχουν εξηγηθεί και προσδιοριστεί. Το άυλο αυτό προιόν βγαίνει από ένα υλικό υπόστρωμα.
Να, η πηγή και η αιτία των δυο κοσμοθεωριών. Η μία πήρε για σύμβολο το προιόν και η άλλη τον μηχανισμό. Κατά τεχνητό τρόπο δημιουργήθηκαν δύο απόψεις. Η μία πιστεύει ότι γκρεμίζοντας και πείθοντας ότι το υλικό υπόστρωμα, που μας φέρνει κοντά στην κοσμική αλήθεια, επιβάλλει και συγκεκριμένο τρόπο συμβίωσης, ενώ σύμφωνα με την κοσμοθεωρία της δεύτερης, το άυλο προιόν βρίσκεται εγγύτερα στην αλήθεια. Και τούτο έχει ως συνέπεια ένα άλλο είδος συμβίωσης.
Είναι δύσκολο να αφομοιώσει κανείς το βαθύτερο νόημα των συσχετίσεων τούτων. Το σπουδαίο είναι ότι η κάθε μια κοσμοθεωρία αρνείται την υπόσταση της άλλης. Τούτο αποτελεί τη μεγαλύτερη πλάνη και για τις δύο. Κι όμως, ο πρωτόγονος που είχε πιστέψει περισσότερο στην ύπαρξη του άυλου προιόντος είχε αναμφίβολα περισσότερο δίκαιο. Ο μεταβολισμός αυτός είναι δύσκολο να παρακολουθηθεί. Η φυσιολογία ανέλυσε με πληρότητα τον μηχανισμό της σκέψης, της κυκλοφορίας και των λοιπών ζωτικών συστημάτων.
Δεν αναφέρει τίποτα για το ουσιωδέστερο σύστημα, για την παραγωγή της σκέψης. Η επιστημονική σκέψη, από την άλλη πλευρά, απορρίπτει χωρίς δισταγμό κάθε υπερβατική ιδέα, κάθετι που δεν βρίσκεται πάνω στην αφή της ύλης. Είναι η μεγαλύτερη ατέλεια που παρουσιάζει ο θετικισμός. Και η αδυναμία του αυτή τον έχει πλεον υποβιβάσει στη συνείδηση των αξιών.
Η παραγωγή της σκέψης είναι θετικό γεγονός. Είναι ενέργεια με σαφή χαρακτηριστικά παρουσίας και έντασης. Το νοητικό σύστημα περιορίζεται στη χώρα του εγκεφάλου και παύει να υπάρχει όταν αφαιρεθούν τα αρμόδια τμήματα του οργάνου αυτού. Πως παράγεται όμως; Η μετατροπή αυτή αποτελεί το μεγαλύτερο πρόβλημα της ανθρώπινης διανόησης. Το φαινόμενο της ζωής ίσως εξηγηθεί μία ημέρα. Η δημιουργία όμως της σκέψης παρουσιάζει πολύ μικρότερες πιθανότητες.
Το ενδιαφέρον τώρα συγκεντρώνεται στους παραγόμενους συλλογισμούς και όχι στη λειτουργία της μηχανής, που πρέπει να μοιάζει με είδος παλαιάς γραφομηχανής, που με τη χρήση των πλήκτρων καταγράφει ό,τι θέλει εκείνος που γράφει και όχι η μηχανή, όσο κι αν φαίνεται αυτόματη. Οι αρχές της λειτουργίας του νοητικού μηχανισμού μπήκαν ήδη στη σφαίρα του πειραματισμού με την παρακολούθηση των νεύρων, αν και το φαινόμενο των αισθήσεων, των αισθημάτων και των σκέψεων δεν στηρίζεται μόνο στη λειτουργία του νευρικού συστήματος, αλλά συνδέεται και με τη λειτουργία των αδενικών εκκρίσεων, των νευρικών παλμών και άλλων ίσως αγνώστων παραγόντων. Και που όλοι μαζί παράγουν αυτό το θαύμα, που διαφέρει από άτομο σε άτομο και δίδει σε κάθε άτομο ιδιαίτερη ψυχονοητική υπόσταση.
Η πιο πάνω άρνηση του κύρους της γνωσιοθεωρίας υποχρεώνει την κατάθεση ενός συστήματος συλλογισμών, που θα δικαιολογούν τη δράση, τις αποφάσεις των ανθρώπων για να γνωρίσουν, να διδάξουν και να πορευτούν…
Αν, βέβαια, συμπυκνώσουμε τη σκέψη των διαφόρων ορνιθόμυαλων της πολιτικής, τότε η παραγόμενη ενέργεια είναι σίγουρα αρνητική και διαβρώνει κάθε ζωτικό κύτταρο και κάθε βιοφόρα προοπτική της κοινωνίας. Κι αν στην έλλειψη της σκέψης και το αποτέλεσμα της αρνητικής της ενέργειας, προσθέσουμε την ανήθικη Ηθική των “σωτήρων” του έθνους, όπως αρέσκονται να αυτοπροσδιορίζονται, τότε ο…προσδιορισμός της “πηγής” σκέψης μετατίθεται στο απώτατο μέλλον, αν οι επιστήμονες και οι ερευνητές λάβουν υπόψη τους το εύρος της συλλογιστικής και της νοητικής διεργασίας των εν Ελλάδι αχυρόμυαλων της πολιτικής…
πηγη
http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2013/04/blog-post_9886.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου